De steeds verder doordravende ratrace-maatschappij waarin we leven, begint steeds meer zijn tol te eisen. Mensen verlaten de race en vallen uit door burn-out, depressie, ziekte. Moeder Natuur raakt uitgeput door de drang naar steeds meer, beter en sneller. Door de steeds grotere maatschappelijke versnelling, die we onmogelijk als individu kunnen bijhouden, worden we steeds meer uitgenodigd om overlevingsstrategieën in te zetten en vanuit ons hoofd te gaan leven. De connectie met ons hart, met onze ziel en daarmee met onze eigen ware potentie kan zo niet meer op een bezielde en natuurlijk creatieve manier tot uiting komen.
“Onze westerse maatschappij is de weg kwijt. We rennen steeds verder weg van onze natuur en bewegen daarmee steeds meer richting onontkoombaar verval”
De enige oplossing is om radicaal te breken met de ratrace waarin we leven en weer het ritme van Moeder Natuur, van ónze natuur, te volgen. Want ook al denken wij mensen vaak dat we boven Moeder Natuur staan en haar kunnen controleren, feit is dat wij een onderdeel van haar zijn. Wij ZIJN natuur. Hoe kunnen we haar dan willen bedwingen? Hoe kunnen we haar liefdevolle spiegels niet willen zien en haar lessen niet willen leren? Haar organische groei is een uitstekende leidraad voor ons. Het ritme van de seizoenen laat ons precies zien hoe het leven in elkaar steekt. We kunnen geen genoegen nemen met ze alleen maar gade te slaan. We zijn er een onderdeel van: ze stromen door ons heen. Ons lichamelijk en geestelijk welbevinden is een afspiegeling van de seizoenen en alleen door ernaar te luisteren en ermee te werken, kunnen we weer in ons natuurlijke ritme komen. Een ritme waarlangs de liefdevolle en zachte muziek van dit leven weer voluit kan klinken en onze harten kan verwarmen.
